Moby
Colenbranderstraat 10
6813 KW Arnhem
Contact
info@yourmoby.nl
Steeds vaker belanden microplastics in het milieu. Microplastics zijn vaste plastic deeltjes, nog kleiner dan 5 millimeter. Deze deeltjes komen onder andere vrij bij slijtage van plastic of synthetische rubberproducten. Uit onderzoek van het TNO is gebleken dat het aantal microplastics exponentieel is toegenomen in de afgelopen decennia. Overal zijn microplastics terug te vinden, zelfs in het menselijk lichaam.
Door het slijten van autobanden speelt de automotive industrie hier een vrij grote rol in. Hoe dit komt en wat je kunt doen om microplastics in het milieu te voorkomen? Je leest het in dit blog.
In de afgelopen 20 jaar is er evenveel plastic geproduceerd als in de 80 jaar ervoor. Per uur belandt er een hoeveelheid plastic in zee waar je 11 olympische zwembaden mee zou kunnen vullen. Als de microplastics eenmaal de zee bereiken, breken ze vrijwel niet of heel langzaam af. Dit heeft als gevolg dat er grote plastic eilanden ontstaan en aanspoelen op het strand. Het plastic verteert niet en breekt in steeds kleinere stukjes, die steeds giftiger worden.
Wat is het effect van deze microplastics voor het menselijk lichaam? Schadelijke chemische stoffen en mogelijk ziekteverwekkende micro-organismen kunnen zich aan het oppervlak hechten en zo meeliften in het lichaam. Uit onderzoek van UMC Utrecht blijkt dat microplastics schadelijker zijn voor de mens dan tot nu toe bekend is. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen hoe microplastics het menselijk lichaam binnen kunnen dringen en wat de gevolgen hiervan zijn.
In Nederland zijn verpakkingen, landbouwfolie, textiel en autobanden de grootste bronnen van microplastics in het milieu. Autobanden slijten tijdens hun levensduur maar liefst 10 tot 20 procent. Hierbij komen er veel rubberen microplastics naast de weg terecht. Een groot deel van de stukjes autoband blijft liggen aan de kant van de weg en vergaat niet. Al het plastic wat achterblijft, komt uiteindelijk in de bodem terecht.
Wat kun je doen om te voorkomen dat de schadelijke microplastics van autobanden in het milieu terecht komen? Het meest voor de hand liggend: de auto laten staan. Pak de elektrische fiets of het openbaar vervoer en je bespaart een hoop uitstoot van schadelijke stoffen, en dus ook microplastics. Heb je wel een auto nodig? Ook dan kun je keuzes maken die de slijtage van de banden beperkt.
Hoe snel banden en remmen zullen gaan slijten hangt af van bijvoorbeeld je rijstijl, het gewicht van je auto en het vermogen van de motor. Elektrische auto’s werken op een andere manier dan auto’s die op fossiele brandstoffen rijden. Een elektromotor kan de auto namelijk niet alleen laten versnellen, maar ook doen afremmen. Zo wordt een deel van de energie teruggewonnen door te vertragen. Dit heeft niet alleen een zeer groot positief effect op de actieradius, op de slijtage van de remmen, maar ook op de snelheid van bandenslijtage.
De elektrische auto kan dus worden gezien als (tijdelijke) oplossing om het aantal microplastics in het water en in de lucht, te beperken. Toch is er meer verandering nodig. Als er niets aan de verspreiding wordt gedaan, loopt de hoeveelheid microplastics op tot 1031 kiloton in 2050.